There are a few reasons we don't hide the list of relays:

1. ما نمی‌توانیم جلوی خودمان را بگیریم و اطلاعات را در دسترس قرار ندهیم، زیرا کلاینت‌های Tor نیاز دارند از این اطلاعات برای انتخاب مسیرشان استفاده کنند. بنابراین اگر «مسدودکننده‌ها» این اطلاعات را بخواهند، می‌توانند در هر صورت آن را دریافت کنند. به‌علاوه، حتی اگر مستقیماً در مورد فهرست رله‌ها را به کلاینت‌ها نمی‌گفتیم، باز هم فردی می‌توانست با ایجاد اتصالات زیادی از طریق Tor به یک سایت آزمایشی، فهرستی از نشانی‌هایی را که می‌بیند بسازد.
2. اگر افراد بخواهند ما را مسدود کنند، ما معتقدیم که باید اجازهٔ این کار را داشته باشند. بدیهی است که ما ترجیح می‌دهیم همه به کاربران Tor اجازه اتصال بدهند، اما افراد این حق را دارند که تصمیم بگیرند خدمات آن‌ها به چه کسانی اجازهٔ اتصال دهد، و اگر بخواهند کاربران ناشناس را مسدود کنند، می‌توانند چنین کنند.
3. مسدودپذیری مزایای تاکتیکی نیز دارد: می‌تواند پاسخی مجاب‌کننده برای نگهدارندگان وب‌سایت‌ها باشد که از جانب Tor احساس خطر می‌کنند. دادن این گزینه به آن‌ها می‌تواند آن‌ها را مردد کرده و به فکر وادارد که آیا واقعاً می‌خواهند دسترسی خصوصی به سیستم خود را از بین ببرند و اگرنه، ممکن است چه گزینه‌های دیگری پیش‌رو داشته باشند. درعوض، زمانی را که ممکن بود صرف مسدودکردن Tor کنند، می‌توانند صرف بازنگری در رویکرد کلی خود نسبت به حریم‌خصوصی و ناشناسی کنند.