ما سوءاستفاده را جدی می‌گیریم. فعالان و مجریان قانون از Tor برای رسیدگی به سوءاستفاده و کمک به بازماندگان استفاده می‌کنند. ما با آن‌ها کار می‌کنیم تا به آن‌ها کمک کنیم که نحوهٔ یاری‌رسانی Tor به کارشان را بفهمند. در برخی موارد اشتباه‌های فنّاورانه‌ای انجام می‌شود و ما به اصلاح آن‌ها کمک می‌کنیم. چون برخی افرادی که در انجمن‌های بازماندگان هستند ننگ را به‌جای دلسوزی می‌پذیرند، طلب حمایت از قربانیان نیازمند فناوری حفظ حریم‌خصوصی است.

امتناع ما از ایجاد درهای پشتی و سانسور در Tor به‌دلیل عدم نگرانی نیست. ما از تضعیف Tor امتناع می‌کنیم، زیرا به تلاش‌ها برای مبارزه با کودک‌آزاری و قاچاق انسان در دنیای فیزیکی آسیب می‌رساند، درحالی‌که فضاهای امن را برای قربانیان برخط حذف می‌کند. در همین حال، مجرمان همچنان به بات‌نت‌ها، تلفن‌های سرقت‌شده، حساب‌های میزبانی هک‌شده، سیستم پستی، پیک‌ها، مقامات فاسد و هر فناوری دیگری که برای تجارت محتوا ظاهر می‌شود، دسترسی خواهند داشت. آن‌ها اولین پذیرندگان فناوری هستند. در مقابل این، برای سیاست‌گذاران خطرناک است که تصور کنند مسدودکردن و فیلترکردن کافی است. ما بیشتر برای کمک به تلاش‌ها جهت توقف و پیشگیری از کودک‌آزاری علاقه‌مندیم تا اینکه به سیاست‌مداران کمک کنیم که با پنهان نمودن آن، امتیازهایی را از انتخاب‌کنندگان کسب کنند. نقش فساد به‌طور خاص موجب تصدیع خاطر است؛ این گزارش سازمان ملل را بر نقش فساد در قاچاق افراد ببینید.

در نهایت، حائز اهمیت است که هنگامی که سیاستی را به نام کودکان تصویب می کنیم، جهانی را در نظر بگیریم که آن‌ها در آینده با آن به‌عنوان بزرگ‌سالان روبرو خواهند شد. آیا اگر در بزرگ‌سالی قادر به ابراز عقاید خود بدون خطر نباشند، از ما تشکر خواهند کرد؟ اگر آن‌ها در تلاش برای افشای ناکامی دولت در محافظت از کودکان دیگر باشند، چه؟