By default Tor only accepts SOCKS connections from localhost. Tor can be configured as a client or a relay on another machine, and allow other machines to be able to connect to it for anonymity. این در محیطی که بسیاری از رایانه‌ها خواهان یک دروازه‌ٔ ناشناسی به سوی بقیهٔ جهان هستند، بسیار مفید است. با‌این‌حال، از پیش مطلع باشید که با این پیکربندی، هرکسی در شبکهٔ خصوصی شما (بین شما و کلاینت/رلهٔ Tor) می‌تواند ترافیک ارسالی شما را به‌صورت متن آشکار ببیند. ناشناسی تا زمانی که به رلهٔ Tor نرسیده باشید شروع نمی‌شود. ازاین‌رو، اگر گردانندهٔ دامنهٔ خود هستید و می‌دانید که همه‌چیز به‌درستی سر جای خود قفل شده است، مشکلی نخواهید داشت، اما ممکن است این پیکربندی برای شبکه‌های خصوصی بزرگ که در آن امنیت از همهٔ جهات کلیدی است، مناسب نباشد.

Configuration is simple, editing your torrc file's SocksListenAddress according to the following examples:

SocksListenAddress 127.0.0.1

SocksListenAddress 192.168.x.x:9100

SocksListenAddress 0.0.0.0:9100

در صورتی که بخشی از چندین شبکه یا زیرشبکه هستید، می‌توانید چندین نشانی برای گوش‌دادن اعلام کنید.

SocksListenAddress 192.168.x.x:9100 #eth0
SocksListenAddress 10.x.x.x:9100 #eth1

پس از این، کلاینت‌های شما در شبکه‌ها یا زیرشبکه‌های مربوط به خود، پراکسی socks را با نشانی و درگاهی که شما SocksListenAddress را مشخص کردید، تعیین می‌کنند. لطفاً توجه داشته باشید که گزینهٔ پیکربندی SocksPort درگاه را فقط برای میزبان محلی (127.0.0.1) ارائه می‌دهد. هنگام تنظیم نشانی(های) SocksListenAddress خود، باید نشانی درگاه را همانگونه که در بالا نشان داده شده است، ارائه دهید. اگر مایلید تمام داده‌های خروجی را به کلاینت/رلهٔ Tor مرکزی ارسال کنید، به‌جای اینکه سرور فقط یک پراکسی اختیاری باشد، ممکن است برنامهٔ iptables (برای ‎*nix) برای شما مفید باشد.